அத்தியாயம் 1
“வாரணம் ஆயிரம் சூழ வலம் செய்துநாரண நம்பி நடக்கின்றான் என்று எதிர்பூரண பொற்குடம் வைத்துப் புறமெங்கும்தோரணம் நாட்டக் கனாக்கண்டேன் தோழீ நான்நாளை வதுவை மணம் என்று நாள் இட்டுபாளைக் கமுகு பரிசு உடைப் பந்தற் கீழ்கோளரி மாதவன் கோவிந்தன் என்பான் ஓர்காளை புகுதக் கனாக் கண்டேன் தோழீ நான்”என்ற பாடல் வீடெங்கும் இசைக்க, வீட்டு முற்றத்தில் செய்தித்தாள் வாசித்துக்கொண்டே தன் செல்லப் பேத்தியின் தெய்வக் கானத்தைக் கேட்டு மகிழ்ந்து கொண்டிருந்தார் மார்த்தாண்டம்.
சென்னையைத் தாண்டி உள்ள செங்கல்பட்டில் பல ஏக்கர் நிலத்தை வாங்கி, பெரிய வீட்டைக் கட்டி, தோட்டம், தோப்பு, பண்ணை என்று அருகில் இருக்கும் மக்களுக்கும் வேலை வாய்ப்பு ஏற்படுத்தி சகல வசதியுடன் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறார்.
“விஷ்வா, என்னதான் சொல்லு; என்னுடைய பேத்தி ஐஸ்வர்யாவின் குரலுக்கு ஈடு இணை எதுவுமே கிடையாது.”என்று தன் மருமகன் விஸ்வநாதனிடம் தன் பேத்தியின் பெருமையைப் பேச, அதற்கு விஸ்வநாதனும் ஆமோதித்தார் (அல்லது ‘ஆமாம்’ போட்டார்).
“போதும் போதும்! நீங்கதான் அவளை மெச்சிக்கணும். ‘துணி துவைத்து காயப்போட்டு விடு’ என்று சொன்னேன்; பூனை மாதிரி பூஜை ரூம்ல உட்கார்ந்துகிட்டு பாட்டு பாடிக்கிட்டு இருக்கா. வேலையிலிருந்து தப்பிக்க (எஸ்கேப்பாக). ஆனா நீங்க ஏதோ அவ பாட்டை ரசிச்சிட்டு இருக்கீங்க. என்ன இருந்தாலும் என்னோட பெரிய பொண்ணு அக்னி மாதிரி வராது!”என்று ஜமுனா, ஐஸ்வர்யா மீது புகார் அளித்துக்கொண்டே வந்தார்.சரி, முதலில் குடும்ப உறுப்பினர்களைப் பற்றிப் பார்க்கலாம். மார்த்தாண்டம் பெரிய வீட்டின் தலைவர்.
அவரது மனைவி இன்னிசை இறைவனடி சேர்ந்து விட, தனது இரண்டு மகள்களையும் கண்ணும் கருத்துமாகப் பார்த்து வளர்த்து திருமணம் செய்து வைத்தார். முதல் மகள் விசாலாட்சி.பருவ வயது வந்தவுடன் விஸ்வநாதன் என்பவருக்குத் திருமணம் செய்து வைத்தனர். அவர்களுக்குப் பிறந்த ஏகப்புதல்வி, அம்பை அக்னிகாதேவி.அவள் பிறந்து ஆறு மாதத்தில் உடல்நிலை சரியில்லாமல் இறைவனடி சேர்ந்து விட, “அக்கா மகளை நான் தான் பார்த்துக் கொள்வேன்” என்று கல்லூரி படிப்பை விட்டு தன் மாமனாருக்கு இரண்டாவது மனைவியாக வந்து சேர்ந்தார் ஜமுனா.
“படிக்கும் பிள்ளைக்குத் தான் துரோகம் செய்து விட்டோமோ” என்று விஸ்வநாதன் குற்ற உணர்ச்சியில் இருந்தபோது, அவர் குற்ற உணர்வைப் போக்கி அவருக்கு நல்ல மனைவியாகவும், அம்பைக்கு நல்ல தாயாகவும் இருந்தார். அம்பைக்கு இரண்டு வயதாக இருக்கும்போது ஜமுனாவும் கருத்தரித்து விட, குடும்பத்தில் இரட்டிப்பு மகிழ்ச்சி.
அவர்களுக்குச் செல்ல மகள் இன்னிசை ஐஸ்வர்யா தேவி பிறந்தாள் (பிறப்பெடுத்தாள் என்பதை விட இது இயல்பானது).தன் மனைவி சாயலில் இருப்பதால் மார்த்தாண்டன் தன் சிறிய பேத்திக்குத் தன் மனைவி பெயரை வைத்து விட்டார்.இரண்டு மகள்களிடமும் பாரபட்சம் பார்க்காமல் ஜமுனா நல்ல தாயாக இரு மகள்களையும் கண்டிப்புடன் வளர்க்க, அக்குடும்பம் குழந்தைகளுடன் மகிழ்ச்சியாக வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறது.(இன்ட்ரோ போதும்னு நினைக்கிறேன்)”ஆரம்பிச்சுட்டியா நீ? உன்னோட பெரிய பொண்ணை விட்டுக் கொடுக்க மாட்ட; நான் என்னோட சின்னப் பொண்ணை விட்டுக் கொடுக்க மாட்டேன்.
இது நம்ம வீட்டில் நடக்கிற கூத்துதானே. சரி விடு, சின்னப் பொண்ணை எதுக்கு இப்ப வேலை வாங்கிக்கிட்டு இருக்க? அடுத்த வாரம் இவளும் அம்பை இருக்கிற அப்பார்ட்மெண்டுக்கு போகப்போறா. வீடே கலகலப்பு இல்லாம இருக்கப் போகுது.”என்று கவலையாகச் சொல்ல, ஜமுனாவுக்கும் அந்தக் கவலை தொற்றிக் கொண்டது.அம்பைக்கு இப்பொழுது 23 வயது.
சென்னை மத்தியில் ஒரு பிரசித்தி பெற்ற கம்பெனியில் அசிஸ்டென்ட் மேனேஜராகப் பணியாற்றிக் கொண்டிருக்கிறாள். அவளைத் தனியே அனுப்ப மனமில்லாமல் அலுவலகம் அருகிலேயே ஒரு அப்பார்ட்மென்ட் விலைக்கு வாங்கிக் கொடுத்தார் மார்த்தாண்டம். அவளைப் பார்த்துக் கொள்ள, தங்கள் தோப்பில் வேலை செய்து கொண்டிருந்த செல்லம்மா என்கிற ஒரு நடுத்தர வயதுப் பெண்மணியை ஒத்தாசைக்கு அனுப்பி வைத்தார்.செல்லம்மாள் மிகவும் நல்ல பெண்மணி.
கணவன் கைவிட்ட நிலையில் மகளுடன் தனித்து நிற்க, மார்த்தாண்டம் அவர் தோப்பில் வேலை கொடுத்து, அவர் மகளைப் பள்ளிக்கூடத்திற்கு அனுப்பி வைத்தார். அவள் நன்றாகப் படித்து டிகிரி வாங்கி ஒரு வங்கியில் வேலை செய்து கொண்டிருக்கும்போது, மார்த்தாண்டம் ஒரு நல்ல சம்பந்தம் பார்த்து திருமணம் செய்து வைத்து, இப்பொழுது அமெரிக்காவில் செட்டில் ஆகிவிட்டார்.
“குடும்பத்துக்கு நன்றி கடன் செலுத்த, எங்கேயும் வராமல் இந்த ஊரிலேயே இருக்கிறேன்” என்று சொல்லிய செல்லம்மா, இவர்கள் வீட்டோடு இருக்கும் சமயத்தில் அம்பை தனித்து இருக்க வேண்டும் என்ற நிர்ப்பந்தத்தில் இருந்ததால், செல்லம்மாள் தான் துணைக்குச் செல்கிறேன் என்று அம்பையுடன் அந்த அப்பார்ட்மென்டில் இருக்கிறார்.
ஒன்றரை வருடம் சென்ற நிலையில், இப்போது டிகிரி முடித்த இன்னிசை ஐஸ்வர்யா ஒரு தனியார் பள்ளியில் ட்ரைனிங் ஆசிரியராக வேலை கிடைக்க, அதுவும் சென்னை மத்திய நகரில் இருப்பதால் அங்கு சென்றாக வேண்டிய நிர்ப்பந்தம். அதனால், “அக்காவுடன் தான் இருந்து கொள்கிறேன்” என்று வீட்டில் அடம் பிடித்து, அடுத்த வாரம் பயணம் மேற்கொள்ளும் நிலையில் இருக்கிறாள்.”இதுல என்ன இருக்கு? பிள்ளைகளைப் படிக்க வைத்த காரணம் என்ன? நல்ல உத்தியோகத்துக்குப் போய் நாலு காசு சம்பாரித்துச் சொந்தக் காலில் தைரியமா நிக்கணும்.
வசதி இருந்தாலும் ஒரு பெண்ணுக்குத் தனிச் சம்பாத்தியம் கண்டிப்பா தேவை. அதனால என்னோட இரண்டு பேத்திகளும் இந்தச் சமூகத்தில் நல்ல நிலைமைக்கு வரணும். அதுதான் என்னோட ஆசை.”என்று மார்த்தாண்டம் விஸ்வநாதன் மற்றும் ஜமுனா இருவரையும் சமாதானம் செய்து வைத்தார்.”எல்லாம் சரிதான்ப்பா. நம்ம பெரிய குட்டிக்கு 23 வயசு ஆகுது.
இப்ப வரன் பார்க்க ஆரம்பிச்சாதானே நல்ல சம்பந்தம் கிடைக்கும்? கல்யாணப் பேச்சு எடுத்தாலே தட்டிக் கழிச்சிட்டுப் போறா. அதுதான் கஷ்டமா இருக்கு.”என்று விஸ்வநாதன் கவலையாகச் சொல்ல,”நம்ம பிள்ளைகளைக் கட்டாயப்படுத்தக் கூடாது. நம்ம பேத்திகளுக்கு ஏத்த ராஜகுமாரர்கள் கண்டிப்பா இந்த உலகில் இருப்பாங்க. அவங்களா வருவாங்க. நம்ம பேத்திகளைக் கூட்டிக்கிட்டு போவாங்க.
நம்ம அவங்களைச் சந்தோஷமா வழி அனுப்ப வேண்டிய வேலையை மட்டும் பார்க்கலாம்.”என்று சொல்லி சமாதானம் செய்து வைத்தார்.இவர்கள் பேசிக் கொண்டிருக்கும்போது, கையில் ஆரத்தி தட்டுடன் நல்ல பிள்ளை போல் அங்கே இன்னிசை ஆஜராகிவிட, ஜமுனா முறைத்ததைக் கண்டுகொள்ளாமல் தாத்தாவிடமும் அப்பாவிடமும் ஆரத்தி தட்டைக் காண்பித்து தன் அன்னையிடம் வர,”முகத்தை மட்டும் அப்பாவி மாதிரி வச்சுக்க வேண்டியது. பண்ற வேலை எல்லாம் பாரு. இங்க இருக்கிற மாதிரி உன்னோட மாமியார் வீட்டில் இருக்க முடியாது தங்கம்.
காலை ஒடிச்சு வைப்பாங்க. அப்பத் தெரியும் அம்மாவோட அருமை.”என்று செல்லமாக மகளின் காதை பிடித்துத் திருக,”போதும் போதும்! உன்ன மாதிரி ஹிட்லர் மாமியார் எனக்கு கிடைக்க மாட்டாங்க.”என்று சொல்லி அங்கிருந்து சிட்டாகப் பறந்து விட,”என்னோட பெரிய பொண்ணு புகுந்த வீட்டை சமாளித்து விடுவா.
ஆனா இந்த குட்டிக் குரங்கு என்ன, என்ன குட்டி கலாட்டா பண்ணி அடிக்கடி நம்மளைப் பஞ்சாயத்துக்குக் கூப்பிடப் போறாங்களோ?”என்று ஜமுனா பாவமாகச் சொல்ல,”எதுக்குக் கவலைப்பட்டுக்கிட்டு? ஒரே வீட்டில் அண்ணன் தம்பி இரண்டு பேருக்கும் நம்ம பொண்ணுங்களைக் கட்டி வச்சிட்டா, அக்காவுக்குத் துணையா தங்கச்சியும், தங்கச்சிக்குத் துணையா அக்காவும் இரண்டு பேரும் ஒரே வீட்டில் ஒற்றுமையா இருப்பாங்க இல்ல?”என்று விஸ்வநாதன் விளையாட்டாகச் சொல்ல, அனைவரும் அது நன்றாக இருக்கும் என்று விளையாட்டிற்குப் பேசிக் கொண்டிருந்தனர்.
ஒரு காலத்தில் அது நிஜமாகும் என்பதை அறியாமல்.இங்கே இசை தனது அறையில் துணிகளை எடுத்து வைத்துக் கொண்டிருந்தாள். இப்பொழுதிலிருந்து பேக்கிங் ஆரம்பித்தால் தான் கிளம்பும்போது எது எதைத் மறந்தோம் என்று அவளுக்கு ஞாபகம் வரும் என்பதால், தேவையான பொருட்களை ஒவ்வொன்றையும் பொறுமையாக எடுத்து வைத்துக் கொண்டிருந்தாள்.
சிறிது நேரத்தில் வீடியோ காலில் அம்பை வர,”எல்லாரும் வாங்க வாங்க! வீட்டுக்கு மூத்த மகாலட்சுமி போன் பண்றா!”என்று ஹாலில் அனைவரையும் இசை அழைத்துக் கொண்டிருக்க, அனைவரும் வந்து சோபாவில் அமர்ந்து வீடியோ காலில் இருக்கும் அம்பையிடம் நலன் விசாரித்துக் கொண்டிருந்தனர்.”என்ன அம்பை, சரியா சாப்பிடறது இல்லையா? வர வர நீ ரொம்ப இளைச்சிட்டே போற.
“என்று ஜமுனா பாவமாகக் கேட்க,”இப்பவே எடை மெஷின்ல என்னோட எடை 75 கிலோ. செல்லம்மா பாட்டி மூணு வேளை விடாம சாப்பாடு குடுத்துகிட்டே இருக்காங்க. இதுல நான் உனக்கு ஒல்லியான மாதிரி தெரியுதா? இந்த எடை இருந்தால்தான் யாராவது நாலு பேர் பொண்ணு கேட்டு வருவாங்க இல்ல? கடைசி வரைக்கும் நான் உங்களுக்குப் பொண்ணாவே இருந்திட வேண்டியதுதான்.”என்று அம்பை கலாய்த்து விட, அனைவரும் ஜமுனாவைப் பார்த்துச் சிரித்துக் கொண்டிருந்தனர். நன்றாக இருக்கும் பிள்ளையை இப்படி ஆகிவிட்டாய் என்று சொன்னால் யாருக்குத்தான் சிரிப்பு வராது?”என்ன பண்றது, மூத்த மகாலட்சுமி? என்னதான் இருந்தாலும் அம்மாவுக்கு நீங்கதான் பிரின்சஸ்.
‘பக்கத்துல இருக்கேன், சாப்டியா? என்ன சாப்பிடாம இருக்க? கொஞ்சமாவது சாப்பிடு’ அப்படின்னு நாலு வார்த்தை என்கிட்ட பேசி இருப்பாங்களா? எப்பப் பார்த்தாலும் ‘என்னோட பெரிய பொண்ணு, என்னோட பெரிய பொண்ணு’ பத்து தடவை சொல்லிட்டு இருக்காங்க.”என்று தன் அன்னையை இடித்துக் கொண்டே சொல்ல,”அடியே! என்னடி, எங்க இரண்டு பேருக்குள்ள சண்டை ஏற்படுத்தி விடுறியா? அவ தூரத்தில் இருக்கா. அது அவ நினைப்பா இருக்கு. அவளை மட்டும் இல்ல, அடுத்த வாரம் நீயும் அங்கதான் போற. உன்னையும் கேட்பேன்.
எனக்கு இரண்டு பொண்ணுங்களும் இரண்டு கண்ணு மாதிரி.”என்று சொல்ல, பிறகு பொதுநலப் பேச்சுக்களுக்குப் பிறகு, இறுதியாக ஜமுனா தயங்கிக் கொண்டே,”அக்னிம்மா, மறுபடியும் இதையே சொல்றதா நினைச்சு கோபப்படாதே. உனக்கு வரன் பார்க்கலாம்னு இருக்கோம். உடனே கல்யாணம் பண்ணிட மாட்டோம். இப்பதான் கொஞ்சம் கொஞ்சமா பார்க்க ஆரம்பிச்சு, நல்ல சம்பந்தமா இருந்தா பேசி முடிச்சிடலாம்னு இருக்கோம்டா. அதைப்பற்றி என்ன நினைக்கிற?”என்று சொன்னவுடன், இவ்வளவு நேரம் சிரித்துப் பேசிக் கொண்டிருந்த அம்பை அக்னிகாதேவியின் (இந்தப் பெயரைப் பிரிச்சுப் பிரிச்சுக் கூட சொல்லிக்கலாம்.
இல்லை வெறும் அம்பை என்று மட்டும் இனி சொல்ல ஆரம்பிக்கலாம்) முகம் கருத்து விட, மார்த்தாண்டம் அப்படியே பேச்சை மாற்ற ஆரம்பித்தார்.”சரி சரி, சும்மா அதைப்பத்தி பேசாத. செல்லப் பொண்ணு அடுத்த வாரம் நம்ம இசை குட்டி அங்க வரப்போறா. நீதான் பார்த்துக்கணும். யாருடனும் வம்பு இழுக்காமல் பார்த்துக்கோடா.”என்று பேத்தி பற்றி நன்றாக அறிந்த தாத்தா எச்சரிக்கை செய்ய, அம்பை சிரித்துக் கொண்டே,”இதை நீங்க சொல்லித்தான் எனக்குத் தெரியணுமா? இவளைப் பத்தி எனக்குத் தெரியாத விஷயமா? கவலைப்படாதீங்க தாத்தா.
அந்த ஸ்கூல் ரொம்ப ஸ்ட்ரிக்ட். அங்க அந்த அளவுக்குக் கெடுபிடி பிரச்சனை எல்லாம் எதுவும் கிடையாது. அதனால யாரும் எதைப்பற்றியும் கவலைப்படாமல் நம்ம இசை நல்லபடியாக அங்க இருக்கிற பசங்களுக்குப் பாடம் சொல்லிக் கொடுத்தா போதும்.”என்று பேசி முடித்த பிறகு, அனைவரும் இரவு உணவு உண்டு முடித்து அவரவர் அறைக்குள் சென்று விட்டனர்.இங்கே அம்பை தனது அறையில்,”அடிக்கடி கல்யாணத்தைப்பத்தி பேசுறாங்க. என்னால கல்யாணத்துக்கு முழுசா சம்மதம் சொல்ல முடியல.
எல்லாம் அவனாலதான். நான் என்ன அவனை விரும்புகிறேன் என்று சொல்லியா இருந்தேன்? ஆனா என்னால அவனைத் தவிர்த்து யாரையும் நினைச்சு கூடப் பார்க்க முடியல. அவன் என்னிடம் வரம்பு மீறி நடந்தால் கூட எனக்குக் கோபம் வராமல் இருக்கு. உடனே என்னோட காதலைச் சொல்ல முடியாது. எட்டாத தூரத்தில் இருக்கான் அவன். எங்களைப் போன்ற அமைதியான சின்னக் குடும்பத்துக்குள்ள அவனைப் போன்ற வசதியான குடும்பம் வரவே முடியாது. இதுக்கு ஒரு முடிவு கட்டணும்னா நம்ம கல்யாணத்துக்கு சம்மதம் சொல்லணும். இதைப்பத்தி நாளைக்கு அவங்ககிட்ட பேசணும்.”என்று தன்னை கொள்ளை கொண்ட ராட்சசனைத் திட்டிக் கொண்டே உறங்க ஆரம்பித்தாள்.
ஆனால் அவளால் அவனை மறக்க முடியுமா என்பதில் சந்தேகம் தான். அலுவலகத்தில் சேர்ந்ததிலிருந்து அவன் கழுகு போன்ற பார்வையிலிருந்து அவளால் தப்பவே முடியவில்லை. மேனேஜரை விடத் துணை மேனேஜராக இருக்கும் இவளைத் தான் அடிக்கடி தனது கேபினுக்கு அழைப்பான். ஆரம்பத்தில் பொறுமையாகப் பேசிக் கொண்டிருந்தவன் இப்பொழுதெல்லாம் அவள் உள்ளே வந்தால் இதழ் முத்தம் மட்டும்தான் நடக்கும். அவளால் எதிர்ப்பு தெரிவிக்க முடியவில்லை. அவன் காந்தக் கண்களில் தன்னைத் தொலைத்துப் போன பேதை. அவனும் அதை அறிவான்.
“அவளாகச் சொல்லுவாள்” என்று எதிர்பார்க்கப் பலன் பூஜ்ஜியம்.இங்கே நன்றாக உண்டு முடித்து இசை கொட்டாவி விட்டு தூங்கிக் கொண்டிருக்க, அவள் உருவம் தன் கனவில் வந்து தொந்தரவு செய்கிறது என்று கற்பனையில் அவளையே உருவெடுத்து வரைந்து அந்த ஓவியத்தை இரவு முழுக்க ஒருவன் முழித்துப் பார்த்துக் கொண்டிருப்பதை அவள் அறிவாளோ? 🖼️இரு பெண்களுக்குச் சொந்தமான மன்மதர்கள் இருவரும் ஒரே வீட்டில்தான் இருப்பதை இரு பெண்களும் அறிந்தால் என்ன ஆகுமோ?–
மதன தென்றல் இல்லம்
மதன் குமார் என்கிற பெரிய தொழிலதிபரின் இல்லம்தான் அது. பள்ளி, கல்லூரி, தொழில் நிறுவனம், ஷாப்பிங் மால், காம்ப்ளக்ஸ் போன்ற அனைத்து நிறுவனங்களுக்கும் சென்னையில் முதல் பங்குதாரராக இருப்பவர். சொந்தமாகவும் வைத்திருக்கிறார்.அவரது மனைவி தென்றல், அவர் பெயருக்கேற்பவே அமைதியான குணம் கொண்டவர்.
கணவன் மனைவி இருவரும் ஒன்றாகச் சிறிய பள்ளிக்கூடத்தை நடத்தி வந்து கொண்டிருந்தனர். நாள்போக்கில் அனைத்துப் பெரிய நிறுவனங்களுக்கும் தலைமை தாங்கி, இப்பொழுது அனைவரும் உயர்ந்து பார்க்கும் நிலைமைக்கு வந்திருக்கின்றனர்.அவர்கள் ஆசையாகக் கட்டிய கனவு இல்லம்தான் மதன தென்றல் இல்லம்.
இந்த வீட்டிற்குக் குடிபோய் ஐந்தாண்டு காலம் ஆகிறது. அந்த வீட்டின் உறுப்பினர்கள்:* மதன்* அவரது மனைவி தென்றல்* இவர்களின் செல்லப் பிள்ளைகளான: * செழியன் சிவ சக்கரவர்த்தி * இனியன் விஷ்ணு சக்கரவர்த்தி* மற்றும்: * தென்றலின் தாயார் சிவகாமி * தென்றலின் சகோதரர் அருண் * அவரது மனைவி கௌதமி * அவர்களின் மகள் யோகிதா எல்லா வீட்டிலும் நல்லவர்கள் இருக்கப் போவதில்லை. அப்படி இந்த வீட்டில் இருக்கும் விஷ ஜந்துக்கள் தான் அருண் மனைவி கௌதமி .யோகிதாவை எப்படியாவது செழியன், இனியன் இருவரில் யாரையாவது ஒருவர் திருமணம் செய்து இந்த வீட்டிற்கு மகாராணி ஆக வேண்டும் என்ற திட்டம் இருக்கினறன .இவை அனைத்தையும் தவிடு பொடியாக அக்கா, தங்கை இருவரும் ஒரே வீட்டில் வந்து கௌதமியின் அகம்பாவத்தை அடக்கப்போவதை அறியாமல் இருந்தார்.அதே சமயம் அந்த வீட்டில் ஒரு அறையில் இரவில் தூக்கம் வராமல் வெறும் அரைக்கால் சட்டை மட்டும் அணிந்து கொண்டு விட்டத்தைப் பார்த்தபடி இருந்தான் செழியன். அவன் மனம் முழுக்க அவள்தான் குடியிருந்தாள்.”நான் கட்டிப்பிடிக்கும்போது, முத்தம் கொடுக்கும்போது, உன்னோட கழுத்துல வாசம் பிடிக்கும்போது கூட அமைதியாதான்டி இருந்த.
அப்புறம் அதை காதல்னு ஒத்துக்கிட்டு என்கூட சந்தோஷமா இருக்க வேண்டியதுதானே? ஏன் விலகி விட்டுப் போற? என்னால உன்னைத் தவிர்த்து வேறு எந்தப் பெண்ணையும் நினைச்சு கூடப் பார்க்க முடியலடி. பெயருக்கு ஏத்த மாதிரி நிஜமாகவே நீ அக்னிதான்டி. என் தூக்கத்தைக் கெடுத்து, எனக்குள்ள ஒரு நெருப்பு மூட்டி நீ குளிர் காய்கிறாய்”.
என்று அம்பையை கடிந்து கொண்டே கடினப்பட்டு நித்ராதேவியிடம் சரணடைந்தான்.செழியன் மதன் இண்டஸ்ட்ரி நிறுவனத்தின் மேனேஜிங் டைரக்டர். தந்தையின் தொழிலைக் கல்லூரி படிப்பு முடிந்தவுடன் கையில் எடுத்துக்கொண்டு ஏழாண்டு காலம் சிறப்பாக நடத்திக் கொண்டு வருகிறான். 29 வயதாகிறது. “திருமணம்” என்று சொன்னால் ஓடி சென்று விடுகிறான். காரணம், அவன் மனதில் ஒன்றரை வருடமாகக் குடிகொண்டிருக்கும் அம்பை அக்னிகாதேவியை எப்படியாவது திருமணம் செய்து கொள்ள வேண்டும் என்ற கொள்கையோடு இருக்கிறான்.
பார்ப்பதற்கு சாக்லேட் பாய் துல்கர் சல்மான் போலவே இருப்பான்.எப்படியாவது தன் காதலை அவளிடம் நிரூபித்து அவளைத் தன்னவளாக்கிக் கொள்ள வேண்டும் என்று ஒரு கொள்கையோடு வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறான்.அதே சமயம் அதற்குப் பக்கத்து அறையில் இதுவரை காணாத உருவம்.
“இப்படி ஒரு அழகு இந்த உலகில் இருக்கிறாளா?” என்ற சந்தேகமும் அவனுக்கு இருக்கிறது.இரண்டு வருடங்களுக்கு முன்பு அவன் கனவில் சந்தித்த ஒரு பெண்ணைத் தத்ரூபமாக வரைந்து வைத்திருந்தான். அவளை நேரில் சந்திக்க முடியுமா என்று ஏக்கத்தோடு, “எப்படியாவது இவளை நேரில் சந்தித்து நம் வீட்டிற்கு அழைத்து வர வேண்டும்” என்ற ஒரு முடிவோடு இருக்கிறான் இனியன்.இனியன், தென்றல் மெட்ரிகுலேஷன் ஹையர் செகண்டரி பள்ளியின் தலைமை ஆசிரியராகப் பணியாற்றிக் கொண்டிருக்கிறான்.
“கரஸ்பாண்டன்ட் எப்பொழுதும் தன் தந்தைதான்” என்பதால் தலைமை ஆசிரியர் பணிக்குத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டான். அவன் படித்தது ஆசிரியர் பணி. தனியார் பள்ளியில் இரண்டு ஆண்டு காலம் பணியாற்றி பிறகு பி.எச்.டி முடித்து தன் சொந்தப் பள்ளிக்குத் தலைமை ஆசிரியராக வந்து சிறப்பாகப் பணியாற்றிக் கொண்டிருக்கிறான். 3 ஆண்டு காலமாக.இவன் பார்ப்பதற்குச் சற்று வேறுபட்டு காணப்படுவான். செழியன், இனியன் இருவரும் இரட்டைப் பிறவிகளாக இருந்தாலும், இருவருக்கும் ஒற்றுமைகளும் வேற்றுமைகளும் அதிக வித்தியாசம் கொண்டது.
இவன் பார்ப்பதற்கு பாலிவுட் நடிகர் ஆதித்யா ராய் கபூர் போலவே இருப்பான். பெண்கள் என்றால் பிடிக்காத வர்க்கம் கிடையாது. இவன் தனக்குப் பிடித்த பெண்ணோடு வாழ்நாள் முழுக்க வாழ வேண்டும் என்ற கொள்கையோடு இருப்பவன். அப்படி ஒரு சமயத்தில்தான் கனவில் தன் காரிகையைக் கண்டு அவள் உருவத்தை வண்ணம் தீட்டி வரைந்து வைத்திருந்தான்.
பார்க்கும் பெண்களில் தன்னவள் இருக்கிறாளா என்று தேடிக் கொண்டே இருக்கும் அவன் விழிகள். இரண்டு வருடம் ஆகிவிட்டது. இன்னும் அதற்கான விடை கிடைக்கவில்லை. கூடிய சீக்கிரம் அது நடக்கும் என்று அவன் அறிவானோ என்னவோ?”எங்கடி அம்மு குட்டி இருக்க? உன்னைத்தான்டி இரண்டு வருஷமா தேடிட்டு இருக்கேன். கண்ணுல சிக்கவே மாட்டேன்கிறாய். சீக்கிரம் என்னோட வாழ்க்கையில வந்து, உன்னை அப்படியே தூக்கிட்டுப் போய் எனக்குள்ளே பூட்டி வச்சுக்கப் போறேன் பாரு!”என்று கனவில் அவளோடு கொஞ்சிக் குலாவி கொண்டு நித்ராதேவியிடம் சரணடைந்து விட,விதி இவர்களைப் பார்த்துக் கைகொட்டிச் சிரித்தது.
“இந்த மகிழ்ச்சி நீண்ட நாட்களுக்கு நீடிக்காதே” என்று பாவமாகப் பார்த்தது விதி இவர்களை.—
அதே சமயம்,
“பத்து வருஷத்துக்கு முன்னாடி எனக்குப் போட்டியா எவனும் இருந்தது கிடையாது. இப்போ அந்த மதன் குமார் என்னைவிட உயர்ந்து எல்லா இடத்துக்கும் தலைமை தாங்கி விட்டிருக்கான். புதுப் பணக்காரன் ரொம்ப ஆடிக்கிட்டு இருக்கான். அவனை அடியோடு அழிச்சே ஆகணும். அதுக்கு நான் எடுத்த முதல் ஆயுதம், அவனுடைய பிள்ளைகள் வேலை பார்க்கிற இடத்துல நான் அனுப்பி இருக்கிற இரண்டு ஆட்டுக்குட்டிகள்.
பணத் தோல்வியைக் கூட ஏத்துக்க முடியும். ஆனா கௌரவத் தோல்வியை ஏத்துக்கவே முடியாது. மதன் குமார் தன்னுடைய பிள்ளைகள் மேல உயிரையே வச்சிருக்கான். பொம்பள விஷயத்துல தன்னோட பிள்ளைங்க இரண்டு பேருமே அசிங்கப்பட்டு வந்து நின்னா, அது மதன் குமார் சாம்ராஜ்யத்தை அடியோடு அழித்துவிடும். இதை எப்படியாவது செயல்படுத்தி, மதன் குமாரைப் புறம் தள்ளி, பத்து வருஷத்துக்கு முன்னாடி இந்த ஸ்ரீனிவாசன் எப்படி இருந்தேனோ, அதே மாதிரி இந்த பிசினஸ் உலகத்துக்குக் காலடி எடுத்து வைப்பேன்.”
என்று சபதம் எடுத்தார் ஸ்ரீனிவாசன் அண்ட் கோ நிறுவனத்தின் தலைவர் ஸ்ரீனிவாசன். ஒரு காலத்தில் கொடி கட்டிப் பறந்த பிசினஸ் சாம்ராஜ்யத்தின் தலைவர். சில கள்ளத்தனமான தொழில்களைச் செய்து வருவதால் மக்கள் இவரை நம்பாமல் போய்விட, அதே சமயம் வளர்ந்து வரும் தொழிலதிபராக இருந்த மதன் குமாரை மக்கள் ஏற்று முன்னுக்கு அழைத்து வந்தனர். அவர் முன்னேறி விட, தான் பின்தங்கி விட்டோம் என்ற பொறாமையில் அவரை அழிப்பதற்காகக் காத்துக் கொண்டிருக்கிறார். அதுவும், மதன் குமார் உயிராக நினைக்கும் தன் மகன்களின் வாழ்க்கையில் பிரச்சனை உண்டு பண்ணி.பார்க்கலாம், அவர் ஜெயிப்பாரா இல்லை இனிய இரு சகோதரர்களின் வலிமையில் தோற்பாரா என்று.—
